İkliminde Değiliz Şiiri - Yorumlar

İlkimi değil dostlukların Mevsimi çoktan geçmiş kardeşliğin Hava bozuldu, su bozuldu Çıkarlar kör etti gözlerimizi Artık bir tastan kaşıklamıyoruz çorbayı Gülizar yengemin Yayık tereyağına dürülmüyor sevdalar Bir birimizin ağzından kaçırmıyoruz lokmaları Dezenfekte yaşamlar Mikroplardan korkuyoruz Kendi hücremiz ipek böceğinin kozası Aman bulaşmasın Oysa hiçbir antibiyotik temizleyemez Yürek pasını kalplerimizdeki kiri Plastik eldiven Plastik çatal, tabak Kullan at mevsimindeyiz… Kartal kayasına oturmuşum Sarıçiçeğe dönük yüzüm Yabani elmalar alıçlar deve yatağında Meşe palamudu sarmış dere yukarı Kozalak çalıyor Toybuk lu çoban Kürt kızlarının avazı sıra türkülerinde Bak bu Kara Haci Kulut’ların kızı Türkülerinde yaralı ceylan avazı… Yine su damlatıyor Dayımın şarap şişesinden mataram… Kapatıyorum gözlerimi Çilo Mehmet’in evi Hüseyin hoca tahta başında Armutçunun evinin ön duvarı eğik düzlem… Hoooo,.. hoo.. ırrre.. ırrrrre.. ırre Sesleri İbiş’i Kıcan’ın Su akıyor göz bakıyor Irre, ırre demenin ne anlamı var Mevsiminde değiliz kardeşliğin dostluğun Hırpani yaşamlara mahkumuz Ne çabuk çiziyor Birimiz diğerinin üstünü Benlik, bencillik kör etmiş gözleri Nasıl biliyorsak kendimizi Karşımızdaki aynı Kardeşlik, dostluk, yoldaşlık ne ola ki Akrabalık bağları Nüfus kütüğünden ibaret… Kar boran kesmiyor artık yollarımızı Yokluğunda minibüs parası Yürümüyoruz tabana kuvvet Tipiden yolunu yitirmiyor yolcularımız Koç dağında odunda değiliz artık Sıra türkülerini özlesek de köy çocuklarının… Aştık Aştık Aştık çok şükür Değiliz artık eskisi gibi Çevremiz oldukça kalabalık Cüzdanlarımızda sıra, sıra kredi kartları Kasalarımız çek koçanlarımız var Olmasa da can dostu akrabalar Evet değiliz eskisi kadar mahsum Kirlendik…. Kaybettik aşkı sevdayı Kaybettik Kardeşliği paylaşmayı Kaybettik insanlığımızı Neresindeyiz hayatın Kar zarar hesabına dönüşmüş her şey Baştan kabul ediyorum Ben kaybettim Altını üstünü çizmedim kimsenin Değilim bu alışverişin tarafı Kendisiyim… Çok yorgunum Poyraz sert esiyor ufuk kapalı Tipi boran kapatmış gönül yollarımı Minik serçeler sığınıyor ot yığınlarına Penceresindeyim Kabak tepedeki evin İp elimde tetikteyim Kalburdan yaptım kapanı Kömür karası beyaz kar üstünde Avlamak istiyorum Kardeşliğin sıcak güvenini Mevsimi değil artık biliyorum Ben boşuna Boşuna Bekliyorum… 13 / 10 / 2001 – Ayvalık