Tutuyorum paçalarından,
Sensizliğin poyrazındayım...
Beynimde fırtınalar gelgitler kopuyor
Tutuşmuş içimdeki orman yanıyorum
İklimim değişiyor...
Kuruyan bir akarsuyum
İçimde yığınca toprak taş
Su yatağına sığmaz bir koca boşluk içimde...
Etrafım bir dolu kalabalık
Herkes yavan, herkes yabancı
Suskun sesiz çığlıklarla bakıyorum etrafa...
Anlatamadığım duygularla
Hissedilmeyen sukutla doluyum...
Ruhumun alabora olduğu zamanlarda oluyor
İç alemimde tozu dumana katmalarım...
Tutuyorum paçalarından
Sen anlıyorsun,
Ben seviyorum...
Kayıt Tarihi : 7.2.2024 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!