İklim Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Süreksizlik bir kader, yakınlıklar, uzaklık zeminin de
erir, elverdiğin hissediş, silinir görüş dehlizlerinde.
Gözlerinden yansıyan parıltı nerde demirler, esinler
uçarı yürekleri, sevinç dalları eğilir öper, türlü eğlenceler var , biz bilmesek de.

Bu gidiş gelişler evreninde vaka bitmez, bugün varolan
yarın tükenmez, bir kez başlayan, başlangıç üretir gene. Bir sinsi duman sarıyor yürekleri, umulmayan kapısı aralanır, sessizlik görünür olur, sanki zemheri.

Kopuş iklimi ve kırgınlıklar, duvarlar konuşur, sözler
kaybolur, bir dil aranır kendinden öte, kıran zincirleri.