İkiyüzlüler Şiiri - Kasım Kobakçı

Düşünelim ki;
Biraz maharetle,
Bir ufak meyve bıçağı,
Ya da,
Bir kaşık...

Mübalağa ediyorım şimdi ben de..!
Bir keserle ya da..!
Bir yontu ihtimal ki yapılır da,
Sual ediyorum size;
Allah aşkına,
Anlatsın bana bilen biri...

Süslük üretilir mi "kazma" ile..?
Yani..
Diyorum ki;
Hiç gerek var mı teşebbüs etmeye..?
Bateri tokmağıyla,
Piyano çalmayı..!

Ben..
Sevmedim hiç,
Dolambaçlı yolları,
Gereğinden ziyade, donatıp, bezemeyi..!

Sevmedim hiç,
Olanı, orasından burasından oymayı...
Özellikle...
Elinde olmayanları,
Başkasının çalışmasından aşıranları,
Kurgulayanları, kendi ürettiğine yama yapıp...

Sonrasında...
Bu benim yapıtım diye övünenleri.!!.
Ve..
O suratlardaki maskeleri
Kafi gelmezmiş gibi...

O okşayıcı kelimeleri,
O manalı mısraları,
Tanınmaz hale getirenleri.
Kendileri gibi tıpatıp..
Olduğundan farklı gösterenleri..!

Dedim ya..
Ben oldum olası,
Hiç sevmedim şu ikiyüzlüleri...!