İkircikli... Şiiri - Avni Aydın

boş sokaklarında yuruyorum gecesinde şehrin...
etrafımdan akan yığınla insan...
her biri farklı yerlere gidiyor...
yuzlere bakıyorum cevap ararcasına,
hepsi boş, hepsi soğuk... hepsi manasız...
vaz geçiyorum sonraları yanıtlar aramaktan...
yanıtlarını hislerimin, dışarda aramaktan...
dar bir sokaktan hafif bir müzik sesi geliyor...
ona yaklasıyorum...
acı çalıyor sanki...
aşkı galiba...
genç bir kadının sesi...
yoluma devam etmek istiyordum...
bırakmıyordu hüzünlü sesi...
eski bir plaktan çalıyordu zannedersem...
zaten bu zamanda aşk acısını hissederek okuyan şarkılarında...
kaldı mı?
şişhaneye indim ikircikli...
o boş kalabalığın içine bir daha giremedim...
yavaşça indim karaköye sokak aralarından...
bir kaç aksamcı başlamışlar demlenmeye...
biri diyor ' abi sigaran var mı? '
uzatıyorum bitane...
içine çekiyor zehri adam...
nasıl da hasret kalmış...
abi diyor.. şarbımızdan iç buyur...
bi yudum alıyorum sensizliğe inat...
sonra kalkıyorum yanlarından...
yalnız sokaklarında istanbul'un
sensizliği yaşıyorum her atışımda adımımı
sensizliği yaşıyorum...
ne yazık...
seni hala seviyorum...