vakit ikindi derken
akşama hazırlanır birden gökyüzü
uzaklardan sesler ,görüntüler taşınır dünyamıza
kimileri bu kargaşanın boğucu çığlığına katılarak
oturduğu pencere kenarından
ufka doğru serer bir kilim gibi hatıralarını
ruhumuz en sıcak, en korunaklı mekan olur
huzura erer duygularımız
baharda dalından kopmuş nice taze yapraklar vardır
toprağa düştüğünün şahidiyiz çoğumuz
meyveye duracağı zamanda onca çiçeğin
bir rüzgarla savrulduğunu
seyretmişiz hüzün içinde
zamanın derinliklerinde
bir fırtınayla kaybolup gittiğini
baharın şenliği dağılır yavaştan
ansızın bir rüzgar çıkar
sızısı olur dalın yaprağın
eğer büker incitir kırar
bir esenlik ince bir arınmışlık hissi
çöker yüreklerimizin üstüne
yaşanılanların en yalın tarafı
gizinde saklı
ne kadar uzun olsa da insan ömrü
aslında iki cümleye sığdırılır
bahar ve kıştan ibaret
gece ve gündüz
iniş ve çıkış gibi
ait olmadığımız bir diyardaymışız gibi
garipliğimiz bitip tükenmek bilmez
her nereye gitsek
içimizdeki özlem duygusu
ne bir yerde rahat edebiliyor
ne de olanlarla yetinebiliyoruz
hiçbir vakit
gönlümüzdeki sonsuzluk isteğinin sesini susturmaya yetmiyor
meydana gelen hiçbir şey zamansız değil
her şeye rağmen vakitsiz değil
hayat dediğimiz nedir ki
birkaç kareye sığan görüntülerden ibaret
rüzgarların önüne katılmış
gökyüzünde bir an çığlık çığlığa görünen
sonra da ufuklar arkasında kaybolup giden
kuş sürüsü gibi
redfer
İlyas KaplanKayıt Tarihi : 25.1.2018 15:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!