İkindi Güneşi Şiiri - Atilla Özişitmez

Aşkımdın sen,
İkindi vakti güneşle beraber
Suretin yansırdı odamın duvarlarına
Her yer aydınlanırdı
Ben sana bakardım
Sen güneşe
Gözlerimiz kamaşırdı,
Ve ben sana
Sen güneşe
O kadar uzaktık ki.
Her ikindi vakti daha da güzelleşirdin
Güneş kızıllaşır gözlerine yansır
Saçların tel tel parlardı,
İkindiden sonra
Dağların ardına koşardı güneş
Ve her akşam gözlerinden kayar
Yüreğimde batardı.

Lacivert akşamları vardı bu kentin,
Güneş gider
Gözlerin gözlerime bakardı,
Bulutlardan yağmurlar boşanırdı üzerimize
Şehrin üzerinden sisli bir hava kalkardı,

Savrulup giderdi zaman
Her ikindi vaktinde,
Sende giderdin her ikindi
Güneşin peşi sıra,
Akşamlar benle kalır,ve el sallardım
Rüzgarlarda savrulan
erik yapraklarına.

Sen ikindi güneşine aşıktın
İçten içe biterdin,
Her ikindi ben sana
Sen güneşe bakardın,
Akşam olur gün biter
Sen evine giderdin,
Güneş seni,
Sen gönlümü,
Ben kendimi yakardım...