Antonin Artaud’a
periskop mürekkep hokkası gözler beni dönemeçte
girer dolma kalemim kendi kabuğuna
kağıt sayfası büyük beyaz kanatlarını açar
gözlerimi yuvalarından çıkarmadan
az önce iki pencesiyle
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta