İkinci Sınıf Yaşamak* Şiiri - Musa Menekşe

İkinci sınıf bir vatandaşım artık
Ellerimde sigara,yüzümde gözlükler
Büyüyor günbegün hayatımdaki yırtık
Yalan beyanda bulunuyor bütün sözlükler

Yüzünü mü kararttılar gündüzün
Yoksa güneşin önüne set mi çektiler
Eski filimler gibi gözümde her şey siyah beyaz
Bir zamanlar onlarda sizin gibi tektiler
Şimdi beraber saydam parmaklıklar gerisindeyiz

Yok, yok henüz alışamadım…
Yabancı ellerin dolaşmasına üstümde
Ayakkabı vurur ya hani
Öyle yakıyor canımı öyle duruyor yüzümde
Çıkarıp atmak geliyor ta uzaklara içimden
Günler kararıyor, simalar eriyor gözümde

Anlaşılan bir yerde ona açılacak sofrada
Her akşam alınan ekmek üçe çıkacak
Belki de bu salıncak evde daha çok yaşayacağız
Fakat daha bir eskiyerek cüzdanımız
Belimizdeki kemer biraz daha sıkacak
Titrek ellerimiz bastondan bıkacak
Eskisi gibi değiliz artık
Bu korsan bakışlar bundan sonra
Hep böyle benim başucumda duracak
Daha ötmeden horozlar her sabah
Davetsiz olarak kalkacak yerinden
O kürdan elleriyle, gözlerimi yumacak
Bir günaydın bile demeden…

Musa MENEKŞE
03.10.07