İlk defa acıdım sana bakışlarımla
Ve ilk defa gülümseyerek ağladım
Katmer katmer donmuştu çizgiler yüzünde
Her çizgi sanki yıllınmışlığın eseriydi
Başaramadık ikimizde durdurabilmeyi
İkimizde farklı torunlarla mutlu olduk
Yıllar farklı noktalarda aynı şeyi götürmüştü
Belki de olması gerekenler oldu
Ya da senli benli dakikalar hayallerde kaldı
Sen hep bana tesadüflerin olmadığını söylerdin
Sana göre herşeyin anlamı vardı gizli biryerlerde
Bak şimdi ummadığın bir tesadüfle karşındayım
Bir gözlerin aynı kalmış bir de...
Neyse artık geç kalınmış bir zaman dilimi bize yetişen
Ben adımlarımı hızlandırma çabasındayken
Sen yine tesadüf değil diye yakınmalardasın
Hatıralar arasından süzülen bir damla gözyaşı akıttım
Yıllar önce aynı yaşanmışlıktan farklı değildi
Sen yine sesini çıkaramıyorsun
Bağırmak dur demek zor geliyor
Ben yine yitip giderken hayatının ucundan
Yeni bir pişmanlık kollarını açmış seni bekliyor...
Kayıt Tarihi : 2.4.2008 20:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler hüzünlendirdi ama çok güzeldi yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (3)