Adı sessizce kondu,
sessizdi doğduğu iki katlı gecekondu…
‘’Ana, bir bacı doğur bana’’
demiş umutla Zekiye kız,
‘’derdimi dökeyim ona, yana yana…’’
‘’olur’’ demiş ana,
‘’ikimiz de yalnızız,
o bacı bana da yoldaş ola…’’
Yeni kızın ağırlığı düşmüş karnına,
bir ayağı şehre yürümüş,
bir ayağı bostanda,
sancılanmış kızına iki arada,
iki kat kısmış sesini sesli sancılarda…
Doğurtmuş şehirli ebe modernce,
acer bir bebe,
dile gelmiş iki katlı evde, analı kızlı gece…
24.02.2010
Sevgi KeskeKayıt Tarihi : 24.2.2010 23:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!