yüzlerden biri kara,diğeri beyaz
karayı beyaza, beyazı karaya boyuyorum
mağara tavanına kardan adamı çiziyorum
yüzsüz olmaktansa iki yüzlülüktür tercihim
şeytani ruhlara akıl erdiremedim
ilahi bir ruha eren olup eremedim
insani ruhlar tamami bende mevcut
ruhsuz yaşamaktansa ölüm hak sükut
İki yüzlü çok ruhluyum ben
şu yüzsüzlere,ruhsuzlara akıl erdiremedim ben
hulkiyatı olan her mahlukta tek ten iki yüz
ruhsal alem her bene mahsus ister ünlü ister ünsüz
iki yüzlü çok ruhluyum ben rahat
anlamadım anladıysam işte budur hayat
her yaşadığım günde vallahi olamadım ruhen rahat
fakirlik kalbime kurdu yıkılmaz padişaha tirana payitaht
iki yüzlü çok ruhluym ben
.....................................ya sen?
20/06/2007
Süleyman KayaKayıt Tarihi : 20.6.2007 22:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)