Başladı başlıksız o şiir,
iki yüz yirmi sekiz numaralı sokakta.
Her adımda Zeki Müren, “Benim güzel manolyam” diyordu,
Pencerelerden çiçekler dökülüyordu,
çocukluğum sallanıyordu balkon salıncaklarında
ve renkli sarmaşıklar tırmanıyordu beton yığınlarında hızlıca.
Şarkılar tekrar tekrar teşekkür ediyordu o bakışa, kalbe dokunuşa.
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta