İki Yoldaş Şiiri - İbrahim Çankaya

İki Yoldaş

İki yoldaş geldi taksim seyrine
Hem akıllı, hem dürüst, hem insandılar
Şöyle durup baktılar mahşer yerine
Bu zulümü yapanı insan sanıdılar.

Bize ayyaş! dediniz toplandık geldik,
Soysuz soyunuza bile boyun eğmedik.
Çanakkale’den çıkıp afyon’da kaldık,
Mehmetler dirildi, toprak sandılar.

Biz ebeni almadık mı düşman elinden?
Nasıl çevireceksin bu halkı doğru yolundan,
Bak, yoldaşlar tutar bir gün iki kolundan,
Görenler gerçekten seni suçlu sanırlar.

İşte, karşında duruyor ayyaş ordusu.
Boşa uğraşma, fayda etmez bundan gayrısı,
Söyleyene dönecektir bir gün lafın eğrisi,
Sesin çıkmaz olur bir gün, dilsiz sanırlar.

Sen içmiyorsun ya, millet sarhoşa döndü.
Hocaların emretti, bak aydınlar yandı.
Geziye anıt dikilecek, beş genç fidandı
Halkın yüreğine gömdük, diri sanırlar.
ÇağdaşozanÇankaya