İKİ YALNIZ KARA PARÇASIYIZ
İki yabancıyız şimdilerde.
Bir gün doğumuyla gönülleri mühürlenen,
Bir anda kara bulutlarla üstü örtülen.
Bir mucize gibi yüreğe şaha kaldırıp,
Birden buhar olup göğe yükselen.
Zamanı geçmiş bir yanılgı olarak,
Hatıralara terkedilen.
Bir doğru parçasının iki ucuyuz.
Birbirinden hep ters istikamette ilerleyen.
Hiçbir kanunun biraraya getiremeyeceği.
İki kalbin bir kalbe dönüştüğü Mecnunlarıyız.
Ayrılmaz bir bütünüz kabul etsekte,
İmkansızlık çarkında un ufak ezilen.
Şimdi ne sesim duyulur sana,
Ne de sevdam taht kurar gönül membaanda,
Geç kalınmış bir hayatın hazin dramlarıyız.
Biliyorum kavuşmak bir rüya,
Biliyorum kabullenmek kahredici bir elveda.
Ruhumuz tenden sıyrılıp sırra kadem bassa da.
Biz hiçliğin tam ortasında terkedilmiş bir adayız.
İki yalnız kara parçasının,
İki meçhul sahipsiz aşıklarıyız....
Döndü DLGR
Döndü Dülger
Kayıt Tarihi : 5.11.2023 20:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)