İki Yabancı Gibi Yan Yana Yürüdük

Seninle geçen sevgi dolu günlerimizi
nasıl özlemle bekledik buluşacağımız anı
geçmez idi zaman bir türlü
dakikalar ilerledikçe,birheycan
fırtınası kopardı yüreğimiz de
duramazdık yerimizde...
ıslanır dı avuçlarımız terden
buluşma vaktimiz gelipte
birimiz diğerinden önce ulaştığın da
buluşma yerimize,
minicik yüreğimiz bir anda korkunun esiri olur
vucudumuzu bir ürperti sarardı
yoksa gelmiyecekmiydi
acaba birşeymi olmuştu da
geç kalmştı...
oysa geçen zaman sadece
birkaç saniye idi...
sevgilinin siuleti sokağın
ucunda belirdiği anda
yüzümüzde ki endişenin yerini
bir anda mutluluk tebessümleri alırdı
beklenen yaklaştıkça
kalp atışlarımız hızlanır,
sanki yüreğimiz bir anda
göğüs kafesimiz den çıkacakmış gibi
çarpardı...
boynuna atılıp sarılmak istersin
sevdiğinin...
ama yapamazsın,kolların bir anda
çaresiz,iki yanına düşer
korkardın çünkü...
ya bir gören olursa...
çaresiz iki yabancı gibi yanyana
yürürsün...
taki gözlerden ırak bir yere ulaşıncaya kadar
ulaşınca gizli yere
heycanla atılırdık bir birimizin kollarına
sımsıkı sarılıdık
sanki hiç ayrılmayacakmış gibi
dakikalarca koklardık bir birimizin tenini
hissederdik kokularımız ta derinden derinden
gözlerimiz mutluluktan parıldardı...
oysa şimdi...
sanki birbirimize iki yabancı gibiyiz
ne oldu da bu hale geldik
neden yok oldu birbirimize
karşı hissettiklerimiz...
nerede o hiç bitmeyecek sandığımız
sevgimiz.....
biz nere de yalnış yaptık.....

15.03.2008 İzmir...