İKİ UCU PASLI KAPI…
Hayatımda ilk defa birini hiç sevmedim,
Yakıştırmadım yanıma asla…
Güçlü olmak istedim,
Yıkmak istedim önüme gelen her türlü zorluğu…
Hırslıydım namus adına…
İnsanları kullanmak neymiş tadmak istedim,
Hayatımda beni sevenim hiç olmadı…
Yalansız sevenim hiç olmadı…
İki değnek vardı iki ucu paslı,
İkisininde ciğeri birbirinden paslı…
Beş para etmezmiş şu insanlar…
Anlamak istedim nedendir diye…
Ciğeri kokmuş insanın birine inandım…
İnançlarımı terk edip ona güvendim…
Beş para etmezmiş anladım…
Beni yaraladı derinden anladım…
Bana yalan söyledi anladım…
Beni kahretti anladım…
Ben seni sevmedim ulan…
Senin gibiyim işte,
Seni kullandım…
Boş bir basamaktın bastım…
Merdivenlerinde taş bile yok…
Kendi tapunu insanlara sattın…
Hayatının baharında kaldın…
Ne baharları vardı o güzelim insanların yaktın…
Beni yaksan ne fark ederdi ben zaten battım….
Tüm gemileri yaktım ulan yaktım….
Sessiz bir adadayım artık ne farkederki…
Şu insanlık ne rezaletmiş ne farkederki…
Sefilmişiz tümden zengin olsakda…
Paslıymışız yıkanıp paklansakda…
Zehirim asla bitmez canım akrebim yelkovona çarpmadıkça…
Yakacağım çok canlar var senin gibiyim işte…
Kalplerinin temizliğini pisleyeceğim bende…
Tek seferde kandıracağım senin gibi deccalim işte…
Hiçbir kimsesini bırakmayacağım safların…
Ezeceğim sözlerimle basa basa…
Kalbinden ruhunu söküp alacağım
Gideceğim iki kapısı çoktan paslanmış cehenneme…
Yazan:Arzu Saim…
Saat: 18:45
Tarih: 30/12/2010
Arzu SaimKayıt Tarihi : 11.1.2011 10:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen insanın gururu herşeyidir.
TÜM YORUMLAR (2)