Bilmem kaç saat bakmış gözlerime
Yok sayamamışım verdiği çiçeği ve sözlerini.
Kırık bir ayna gibi ikiye bölünmüş görüntüsünün
Temizini seçmişim.
Sonra sönmüş ışıklar, sadece o ve onun hayatındakiler kalmış arkaya.
Yok sayılmışım herkesin hayatında olduğum gibi.
Zamanla benide saracakmış tükeniş korkusu,
Arkası yarın masallarına tam inanacakmışım,
Uyandım.
Ve burada da, hayatta da koptu tüm bağcıklar.
Görmeyen gözlere, tutmayan ellere emanet bıraktım hayatımı.
Hayat ya, uçmasın diye kafeslemişler sonra,
Emanete hıyanet yokmuş.
Yoksa kafeste değilmiş keramet.
Şimdi bir değnek var elimde,
Tut tutabilirsen ortadan,
İki ucu ihanet…
Kayıt Tarihi : 13.5.2008 18:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dilara Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/13/iki-ucu-ihanet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!