İki Tren Şiiri - Aydın Ahmet

İki tren gibi ömür yolunda
Bir anlık yan yana durup da gittik
Biz iki yabancı olduk sonunda
Başka peronlarda paslanıp bittik

Herkes bir şeyini unutup gitti
Dönmeye değmez ki deyip de gitti
Biletler satıldı, seferler bitti
Başka vagonlarda el olduk gittik

Artık dertler bekçi, ölüm makinist
Tren yolun aldı durulur mu hiç
Ben yorgun, sen kırgın kavuşmamız güç
Ayrı şehirlerde yel olduk gittik.

Kayıp eşya gibi eski bir garda
Tozlandık, eskidik, paslandık burada
Zaman tren gibi öbür tarafta
Buluşsak da artık el olduk gittik.

İstanbul: 19 Ekim 1993