Sana gözlerinden bahsedeyim biraz
Senin gozlerin
Kuş yuvasi gözlerin
Canım oraya koymuş Allah!
Ellerine degil
Gözlerine koymuş Allah!
Öyle güzel kalayim diye
Canımı gözlerine koymuş Allah!
Kuş yuvasi gözlerin.
Gözlerine iyi bak!
Ne degerini bula bildim
Ne degerine bir değer aradim durdum.
Çok şeyi bilmesemde bir bunu bilirim
Bir değer karşılığı yok o gözlerinin.
Sevgimi boğazıma bürüdü Allah
Canim benden çıkana degin
Sevgin bende dursun diye
Sevgini boğazıma bürüdü Allah.
Sevindim!
sevindim!
Gözümle sevindim
Duruşumla sevindim
Sesimle susuşumla sevindim
Attığım adimlarla
Yürüdüğüm yollarda
Baktigim yerlerde sevindim
Durdugum hanlarda
Aldığım nefeslerde
Verdigim soluklarda sevindim.
Bulunca bildim
Bildim bulunca
Cennetle cehennem
Insanin kendi göğsünde inşâda.
Önce yokluğun cehennemdi
Sonra varlığın cennetin ta kendisi
Şimdi yokluğunda varlığında bir oldu.
Yine sevindim
Durdum sevindim
Durmadim sevindim.
Zamani aldim elinden
Mekanlari yiktim aramizdan
Şimdi ortalikta ne sen kaldin
Ne de ben varım.
Ha bu arada
Bir şey demem lazım sana
Sen iki tane gülünce
Gül oluyorum ki ben.
Gülsüzlügüm üstünde yine
Iki tane gülümsesene !
Kuş yuvası gözlerinden hasretle öpmekteyim. seviyorum seni bunu daima daim oldugun süre boyunca hatirinda yaşa.
Kayıt Tarihi : 4.2.2017 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir varmis hic olmus..hiç ise varlik sahasinda aşk olup âşık lisaninda ses bulup insan suretinde vücuda oturmuş..adina yâr ile yaren demisler.. Degerler goreceli..ayni insan gibi farkli farkli.. Şu kesin kimse bir digeri degil olmayacakta.. Olmazda..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!