Kimsesizdir sokaklar, bu soğuk kış gününde;
İki çocuk istisna, karşı sokak köşesinde.
Geçerken ışıktan parıldar yanaklardaki yaşlar,
Belli ki ağlamışlar, hala da ağlıyorlar.
Hüzünlü bir şarkıya eşlik edercesine,
Esiyor sokakta rüzğar, sanki 'Yazık! ' dercesine.
Bu ne hazin bir görünüş... Dayanamaz gözlerim,
Süzülür iki damla yaş...Parçalanır yüreğim.
Bilinmez, karanlıklar içinde nereyedir yolculuk,
Hayal mi yoksa gerçek mi, şu simsiyah sonsuzluk?
Kapanır gözlerim, koybolunca gölgeler;
Haberi geldi, acıdır: Gece sokakta ölmüşler.
Kayıt Tarihi : 23.12.2005 10:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
..hem bu dünyada, hem öbür dünyada..
..kimse hesaba çekilmeyceğini zannetmesin.
..duyarlı yüreğinizi tebrikler,
..sevgiyle-sağlıcakla kalınız.
TÜM YORUMLAR (1)