Iki ruh Şiiri - Ömer Şancı

İki ruhu var bedenimin,
Biri ben de duruyor, asi!
Diğeri bedenimin en eski yerinde, korkak!
Bana bu huzursuz bedeni niye bıraktın,
Göze alamadığım bir kadının yerine bütün fahişelerdesin,
Bir ruh değil istediğin!
Kaçak bakışlı bir kadının yüreğiyle çarpışmak hevesindesin!
Henüz anlıyorum yüreğini
Bağışlayabileceği yüreğiyle çarpışmadı kimsenin,
Yüreğimizi uzaklıklar değil ki!
Yalnız göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır.
Ve gözleri ancak yürekler bağışlayabilir,

Öyle acıyor ki yüreğim kim bağışlayacak,
Korku değil,
Uykusuzluk değil,
İki uzak ruh gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim:
Biri hepimizle göz göze gibi hala uykusuz,
Biri korku içinde kirpiklerine kadar açık,
Bu sessizliği kim bıraktıysa,
Göremiyorum konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
Bedenlerimiz birbirine değmiyor ölümün eşiğinde,

Kimsenin kimseye ruhu değmiyorsa beden niye?