İki Özgür Martıydı Gözlerin

İçimde kocaman bir dünya saklıyorum gözlerinin teğet geçtiği,
Gözlerinin karalığıyla avunduğum;
Bilirsin karanlığını severim, bunun için kızma bana ne olur…
Kaçamak bakışlarına asılıyorum, şu an gözlerimin önünde onlar duruyor;
“Dünya bu olsa gerek” diyorum.
Bakıyor bakıyor doymuyorum…
Gözlerinin gözlerime değdiği o anda var oluyorum.
Bir çift bakış değil onlar masmavi bir denizde kıyıda uçuşan
İki özgür martı…
Sonsuzlukta havalanacaklar,
Beni alıp götürecekler yaşamın gerçek koynuna.
O masmavi deniz ben olmalıyım, o kıyı benim var ettiğim denizin kıyısı olmalı
Ve sen hep uçmalısın benimle
Ve sen hep uçmalısın benimle
Ben durmadan bunu mırıldanmalıyım
Dünya bu olsa gerek…