İki nirengi; Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

İki nirengi;
İlk ve son nokta.
Karanlıktan gelip
bilinmeyene gittiğin yolda,
ister yol de buna
ister patika.
Bir gerçek yaşıyoruz ya
İki nirenginin ortasında.

Bu dünya;
Ölümüzle canlandırıp
dirimizle öldürdüğümüz
kurtların dünyası.
Önce canlanıp,
sonra can verenlerin fezası.
İlk noktada,
el bebek gül bebek.
Son durakta,
'Nasıl bilirdiniz'in cevabı.

Fidan dikip,
yeşerince kopardığımız çiçeklerin.
Silah yapıp
birbirimize bastığımız tetiklerin
kötülerin dünyası...

Dehey, ederine bir bir
biber ektiğimin dünyası.
Dehey, zamanını yük edip
kamburlaştığımızın dünyası...