Yol uzak ve uzun
gitmeden bilemez insan gidenlerin hüznünü
kalmadan da kalanların özlemlerini hissedemez
yürek yandı mı her şey beyhude gider
gider kırgın yürek atlıları
mezar taşında kalır geçmiş, anılar
bir veda şarkısı söyle gözlerime
içim parçalansın
ellerim yıllanmış acıyla tutsun kader denen olguyu
yol bitsin
güz dökülsün yaprak yaprak
sararmış, ölmeye hazır.
Yol uzun ve uzak
gidenler uzak acılardan geçerek
bir kalp ağrısı bıraktılar bize
kahrımız yansıdı şiirlerimize
küllenmiş yangınlara kaldık
tutuşup tutuşup sönen acılarımız vardır bizim
Ama sahne kapanır bir gün
Çünkü hayat iki nefes arasındadır
yaşamaya bak
ve derin bir nefes al…
Kayıt Tarihi : 5.2.2014 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Haşem Baygümüş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/05/iki-nefes-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!