Yavrularım birer melek,
Gül misali iki çiçek…
Yaktı bizi bile bile,
Âdemoğlu denen kelek…
Adam ama insan değil,
İnsanlık zor yalan değil,
Çilemizden mutlu olan,
Sırtındaki palan değil…
Yüreğimi dert paralar,
Giyindiğim hep karalar,
Ağlıyorsa iki melek,
İflah olmaz bu yaralar…
İşkencede geçmez zaman,
Bekler zalim benden aman,
Beşle yedi yaşlarında,
Evlat derdi daha yaman…
Cantekin der; hücre berbat,
Babasızdır iki evlat,
Kâhta’m sende doğmak suç mu?
Zehir oldu bize hayat…
Kayıt Tarihi : 11.7.2013 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!