Alaycı gülümseyişler dökülüyordu güne
Sağanak yağmurlar hilesizliğinde
Martılar dalıp batıyorlardı maviliğe
Birbirlerini sobelercesine deli divane
Her akşama doğru oralarda bir kıyı kahvehanesine
Birbirimizi görmeden gelip
Ayrı yerlerde çaylarımızı yudumluyorduk
Bir hüzünlü şarkı usuldan usuldan yayılıyordu
Güneşin çekip gittiği saatlerde
Kıyıya sığınan köpüklerin dinlediği
‘’Bir yaz gecesi Çamlıca mehtâbına geldin
Billâh o gece sen iki mehtâba bedeldin…’’
Hiçbir şey demiyorduk kimselere
Ben ağaç masalardan birine kurulup
Öyküler yazmaya koyuluyor
Sonra kalkıp mehtâpla birlikte kayboluyordum
Sadece benim duyduğum aynı ses
Bir daha bir daha yankılanıyordu içimde
Ama kim bilir sen nerede
Derin uykulara soluksuz dalıyordun
Alaycı gülümseyişler dökülüyordu geceye
Çoğalıyordu bu kadim aşk
Başımız belalarda kalıyordu
Biz martılar kadar bile olamıyorduk
onikihaziranikibinonyedi
Necdet Arslan
Kayıt Tarihi : 12.6.2017 07:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çoğalıyordu bu kadim aşk
Başımız belalarda kalıyordu
Biz martılar kadar bile olamıyorduk"
Önemli olan da aşkı yakalayabilmektir zaten. Çığlık çığlığa martılar, aşkın ve yiyeceğin peşinde duygularını yansıtırken birer " martı " olanlara selam olsun..., Çok güzel anlatmışsınız, yüreğinize sağlık.
Güzel ve anlamlı bir başlıktı Necdet Bey Hocam. Kutluyorum şiirinizi ve yüreğinizi...
Saygımla...
"Aşk gelince burukluğun şiirinde hüzün dokur heceler;
Ve azarlanmış kalpleri ısırır tam yarısında geceler." İ.Pala
Sanki bu bıraktığım iki satır, iki mandal arasına sığıyor, yoksa şiirin ardından dökülmezdi dilimden, oldukça anlamlıydı şiir canı gönülden kutlarım Hocam saygılar...
ve işlevi
ancak çamaşırları
çamaşır ipinde rüzgara karşı tutmaktır!
bunu gererek yapmak lazımdır!
şiir mademki iki mandal arasından bahsediyor
vehatta bunu da kendine ad olarak seçmiş
öyleyse bunda hiç kasıt yok diyelim
bari
ya yukarda benim düşüncemle hareket etmiştir
ya da başka bir bildiği vardır şiirin:)
artık bu şairin işi
en iyisini kendisi bilir!
ben kutluyorum kendisini
pek tabiiki tebriklerimle!
Süpürgeyi gelin etmişler kapı arkasına.' Ne kadar uzak! ' demiş.
Her akşama doğru oralarda bir kıyı kahvehanesine
Birbirimizi görmeden gelip
Ayrı yerlerde çaylarımızı yudumluyorduk
Ve muhteşem final...
Alaycı gülümseyişler dökülüyordu geceye
Çoğalıyordu bu kadim aşk
Başımız belalarda kalıyordu
Biz martılar kadar bile olamıyorduk
Olunmaz... olunamaz çoğu zaman.
Bir şiirimde:" gözümüzden düşen iki damla gözyaşı kadar bile özgür değilken" demiştim. Galiba benzer bir duygu bu öğretmenim. Fakat bütün hüner onu dizelere dökmekte. Ve siz bunu ince bir yürek işçiliğiyle yapıyorsunuz. Kutlarım tüm içtenliğimle...Nicelerine. Esenlikle...
TÜM YORUMLAR (5)