İki Lâle(Kan Çiçeği) Şiiri - Dursun Elmas

....................Çanakkale Şehitlerinin aziz hatırasına

Seferberlik ilan edildiği günlerde,
İzmir'den iki fidan;
Hüseyin Ragıp'la Münir...
İki arkadaş
İkisi de Hukuk'tan,aynı sınıftan
İkisi de gönüllü...
Harbiye'de bile beraber...

Hüseyin Ragıp,İstanbul'da yedek subay olarak kalır,
Münir,subay rütbesi ile takımının başında
Koşar gider Çanakkale'ye...

Ayrılıklar hep hüzünlüdür ya,
Yine ayrılığın hüznü çöker yüreklerine...

Münir; Anafartalar'ın yamaçlarında
Kazdıkları siperde ve süngü hücumunda
Bir vuruyor,bir kaçıyor
Sömürgeci düşmana epey yara açıyor.

Günler böyle daha da çabuk geçiyor...

Hüseyin Ragıp, Münir'den en son mektubu
Savaşın en şiddetli olduğu Mayıs sonunda alır.

Münir yazdığı mektup da veda eder gibidir:

'Toprak kerevetinden şimdi kalktım...
İçinde barındığımız kocaman bir oyuğun
Ağzına yaklaşıyorum...
Harici teftişliyorum...
Nefis bir bahar sabahı...
Güneş parlak mı parlak...
Gecenin süs ve nemiyle toprak ıslak mı ıslak...
Gözümün önünde,içi ingiliz dolu topraklar
Üstünde sayısız gemilerin döndüğü mavi ve engin deniz
Sırlı ve hafif bulutlu...
İçeride bir kırık masa,eski üskü bir iskemle
Ve bir iki portatif yatak...
Telefonun haşin sesi duyuluyor...
Kumandanım beni çağırıyor...
Mutlaka emir verecek...
Sonra devam ederim...'
.......................................
'Kumandanı gördüm ve geldim
Maalesef devam edemeyeceğim.
İngilizler faaliyette, hem de çok şiddetli...
Anlışılıyorki,siper komşularımız bu gün daha da ciddi.
Oooo! ...Oooo! ..
Bugünkü ateş pek başka,
Etrafta kıyamet kopuyor! ...
Top ve mitralyöz yıldırımları kulağım patlatıyor...

Allah'a ısmarladık kardeşim! ..

Kumandanın yanından dönerken kopardığım 'iki lâle'yi
Çanakkale hediyesi olarak,sana gönderiyorum...
İnşaalah bir daha görüşürüz diyorum...'

Münir'in acı mektubu üç hafta sonra
Ragıp'a ulaşıyor...
Mektubun yanında bir pusula
Ve altında soluk bir imza; NİHAT yazıyor.

Yazılan pusulada şu notları görüyor:
'Beyefendi! ..
Münir'in siper arkadaşıyım
O vazife başında kavuştu Rahmanına! ..
Şehit düştüğü geceden evvel size yazdığı
Mektubu gönderiyorum...Merhumun emaneti bu.'

Açtığı mektubu okudu Hüseyin Ragıp
Okudukça ağladı...Çocuklar gibi! ..

Sevgil Münir,kan çiçeklerini topladığı o bayırlar içinde
Kana bulanmış na'şıyla o da bir 'kan çiçeği'olup kalmıştı.

'Bir beyaz mektup sayfasında iki kırmızı lâle,
Anadolu Koçyiğitleri sevdalı,yıldız ve hilâle...
Bu toprakların özü ve süsü; gül ile lâle,
Bir avuç toprağın sonsuzlaştırdığı kutsal mekân
........................................................ Çanakkale! ..
17.03.2005

(Bütün şehitlerimize rahmetler diliyorum)