Bir Hacım, bir Süslüm vardı benim,
Zamansız ayrıldılar ikiside,
Kuşlarımı, evladım gibi sevmiştim,
Bana arkadaş olmuştu ikiside.
*
Biri sarı, biri mavi iki kuş,
Biri öter, biri konuşurdu yanımda.
Çay içerdim aynı bardaktan onunla,
İlk önce Hacı öldü, zamansız.
Süslü duygusal bir kuştu,
Annecim derdi, annemin yanında,
Alışmıştım, kauçuk ağacının dalında,
Şimdi cennete uçtu kuşlarım.
Ezilmiş Adam der; ben kuşbazım.
Kafeste değil hür olmalıdır kuşlar,
Alsan bile alışır,seversen hayvanlar.
Aklıma geldikçe, anıyorum iki kuşumu.
Kayıt Tarihi : 2.1.2012 20:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben tam bir kuşbaz'ım. Hayvanları çok severim. İki kuşum vardı bir ara, Hacı ve Süslü. Evladım gibiydiler. ben de bu şiirle onları ölümsüzleştirdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!