Yılda bir kere açar güller
Koklamaya,bakmaya doyulmaz.
Yılda bir kere meyve verir ağaçlar
Toplamaya,yemeye doyulmaz.
Bırakalım yalanı dostlar
Yeni sahillere yelken falan açılmaz.
Ömürde bir kere sever insan
Sarılmaya, öpmeye doyamaz.
Aksine iki kere ölür insan
Bir öldüğünde
İki unutluduğunda.
Ve en kötüsüde
İkincisinin birincisinden önce olması...
Ramazan Tekdemir
Kayıt Tarihi : 15.9.2017 21:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!