İki kere ikinin dört ettiğini bilmeyen m ...

Durdum her günkü yolumdan giderken köşede
Kaldırım taşlarından biri eksikti
Biri eksikti diyorum çünkü benim ben
Hergün dizen taşları eksik olan kaldırımlara..
Göz kararı el çabukluğu
Kimse anlamaz işte yürüdüğünüz tüm yollar benim,
Her gün her gün
Hesapsız kitapsız aşındırdığınız.

Uzak yakın bilirim de, mesafesini ölçemem
İlkokul ikiden terkim annem öldüğünden
O yüzden beyaz yaka gördüğümde içim burulur
Söyleyemem, yakalar dar gelir bana..dar gelir
Okulların dalgalı camlarından yansımaları gördüğümde.
Oysa kaldırımlar öyle mi? ..hep iyi böyle iyi
Her gün geçerken üzerlerinden bir yere götürürler..ve hayat devam eder
Siz bilmezsiniz belki daha önce geçenleri..ben tanırım bir bir kaldırım taşları söyler:
İşte şurada bir baba yanında cocuğu,
Belli şurayı bir dilenci sürümüş aksak ayağı ile..
Sonra bakarım kaldırım taşları arasından açmış sarı bir çiçeğe
Beyaz yaka boğar beni, ağlamadan duramam.