İki Kelimeyle Şiiri - Hikmet Tekin Arslan

Öyle bir hayatı sürükledim ki peşimden;
Bendeki izler hayattaki izler.
Kutsal bir mabedde, secdede kalır gibi
Kaldım bir zalimin sevda mabedinde.
Yok yok hiç kırgın değilim, ben kendim seçtim,
O iki kelimeyi onunla öğrendim.
Seni seviyorum demeyi,
Ama öyle böyle değil yürekten sevmeyi.
Tüm hayatımı o iki kelime arasında yaşadım,
Pişmanlıklarım, korkularım, duygularım, amaçlarım,
İki kelime arasında yerleşti yıllarca.
Gidiş gelişlerimde sen ve seviyorum arasında oldu,
Sende topladım içimde biriken ne varsa,
Sevginle dağıttım hüzün rüzgârlarını.
O iki kelimeyle yaşadım yıllarca senin haberin olmadan,
Sen bilmeden, seni çok sevmeyi başardım,
Hatta seni düşlerken ben, kendimi aştım.
O iki kelimeyle sen yokken ben tüm dünyayı dolaştım,
Senin haberin yoktu,
Ben seni çok ama çok sevdim