Şu iki kedi kadar olamadık be
Yan, yana şöyle bir dolaşamadık sokaklarda
Öylesine umursamaz öylesine tatlılar ki
İnsanlar varmış arabalar geçiyormuş hiç takmıyolar bile
Şimdi bankta oturmuş onları izliyorum
Araba çarpacak diye ödüm kopuyor
Şu iki kedi kadar olamadık be
Çimenlerin üstünde kelebek kovalıyorlar
Bazen de yanlışlıkla ağaca çarpıyorlar
Öylesine mutlular ki dünya gözlerinde değil
Onları izleyince çocukluğum aklıma geliyor
Unutuyorum her şeyi ah keşke diyorum
Yanımda olabilseydin yoksun biliyorum
Şu iki kedi kadar olamadık ona yanıyorum
Simit aldım onlara vermek için yuvarlanmaktan oyun oynamaktan belkı acılığının bile farkında değiller öylesine dalmışlar ki kendi dünyalarına kıskandım doğrusu
Dedim ya biz şu iki kedi kadar olamadık be
Oturup koklaşamadık gülerek kaynaşamadık
Sevgiyle tebessüm edip bakışamadık
Kini nefreti bir kenara atıp barışamadık
Şu iki kedi gibi bile olamadık be
Kayıt Tarihi : 1.11.2008 13:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)