İki Kalp Şiiri - Zeynep Koçar

İKİ KALP
Sadece iki kalp,birbiriyle buluşamayan.
Ayrı kalplerde çarpan ,birbiriyle birleşemeyen.
Birbirini her an arıyan ,ama hep uzak kalan.
İçlerindeki sevdanın acısıyla yalnız kalan .

İki ayrı bedende çarpan iki kalp.
Gözlerinde aşkın ışığı,ama her bakış bir hayal.
Birbirinize adım atarken zaman bir perde gibi, her şeyin önünde.
Bütün yollar uzak ,her köşe bir ayrılık.

Her gece rüyasında o kalpler bir araya gelirler.
Birlikte atarlar bir umutla, bir nefesle.
Ama ayrılık sızlatır,gövdesini ,ruhunu, her zerresini.
Kalpler bir eski dilde söylenmeyen kelimelerle

Birbirine ulaşamadan hapsolur.
Aşk bir hayal olur, geride bir soluk kalır.
Ve zamanla acı derinleşir,büyür içlerinde.
Her geçen gün biraz daha uzaklaştırır onları.

Birbirlerine ait olduklarını bilseler de,
Bir köprü kuracaklarsa,inşa etmeleri gereken şey
Birbirlerini sevmenin ötesinde , sabır ve umut olur.
Ama ne zaman, nerede, nasıl
Birbirlerine kavuşacaklarını bilmeden yaşarlar.

27.01.2025