İki Duygu Şiiri - Muhammed Raslan

Sağ ipine ne oldu, koptu mu?
Koptu, peşimden geliyorlar,
Peki burada olman doğru mu?
Ne bileyim, belki acırlar.

Gelip götürdü, bez giymiş iki adam,
Alırken onu, sanki yıllarım silindi durmadan,
Ama cezasını çekmeli dediler ipi kopan.

Eskilerden kalan bir mazlum bu,
Gözüme baka baka kayboldu,
İçimde tütüyordu bir kaç duygu,
Biri özlem, biri korku.

Bir diğeri geldi, oturdu yine karşıma,
Teselli etti biraz görünce bir başıma,
Boynundaki ip kopmuş, ne gençlik ama.

Bir hata mı ettin yoksa?
Kime hatam olur ki benim,
Kendine mı ettin yoksa?
Bir hatam olsaydı derdim.

O da sürüklendi dışarıya, hafif iz bıraktı yerde,
Aşınmış toprağa bir nefes daha, daha güzel bir yerde,
Ben bakıyorum geriden, silinirken ipler her yerde.

Bilmez ki bu insanlar doğruyu, yanlışı ayırt etsinler diye,
Çoğusu susar kahrından, geçer soruyu bilemem diye,
Ama nefsi yollarda sürünür, hisleri var diye.

Biri daha kayboldu önümde,
Hayat dediğin bir sorgu,
Yarın da olacak, öbür günde,
İçimde iki duygu tütüyor,
Biri özlem, biri korku.