Rabbim gönderdi bu dünyaya.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Nefsine uyup dalma sen hülyaya.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Bir hayat arkadaşı nasip etti.
Beni onunla bir imtihana tuttu.
Derdim çoktu bir dertte o kattı.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Sabur gösterir tahammül ederim.
Dedim bu da benim kaderim.
Hakkın kapısından gayrı nere giderim.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Zevk safa değil huzur aradım.
Şu fani hayatta rahat bulmadım.
Ne eşten ne evlattan murat almadım.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Osmangazi Rabbinin rızasına ara.
Sabur acı ama sonu cennete vara.
Yaratan sana nice nimetler vere.
Dedi her iki dünyada rahat vermem.
Kayıt Tarihi : 20.2.2022 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Gülden Osmangazi](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/20/iki-dunyada-rahat-vermem.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!