Yıllarca,
Daha gerçekleşmeyen,
İki dilek arasında,
Yoğunlaşıp durdum.
Dilek tutmam gereken, her ortamda;
Bir pastada, iyi ki doğdun yazınca.
İki adaş arasında kalınca.
Elveda derken eski yıla,
İnancımın doruklara çıktığı anda,
Aynı iki dilek,
Gerçekleşmeyi bekledi hep.
Her geçen gün,
Götürürken umudumdan bir parça,
Bir sabah bakacağım,
Hiçbir şey kalmamış,
Avuçlarımın arasında.
Öylesine, basit ve sıradanken dileğim,
Belli ki,
Boşuna bekledim.
Ve hala beklerken,
Bir ömür vereceğim.
Ama gözüm açık gideceğim.
(İzmir, 13.01.2007)
Fatma İlanKayıt Tarihi : 29.10.2008 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatma İlan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/29/iki-dilek.jpg)
ancak dilekler olmasını
istediklerimizdir,hayallerimizdir ve bu hayallerdir ki bizlere bu güzel satırları yazdırıyor...hayallerinizin hiç bitmemesi ve gerçekleşmesi dileğiyle..
TÜM YORUMLAR (3)