Gökyüzünden kopup gelen
iki ayrı yağmur damlası olsakta:
Soğuk ve kimsesiz bir camın gövdesinde,
akar tüm ruhumuz.
Ve camın sonunda el ele veririz.
Bir damla oluruz artık.
sonsuza dek bir damla...
Ruhumuzun izi kalan camda,
bir damla...
Kayıt Tarihi : 29.5.2004 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hemen kayıp gider dostum...
Bir başka damlayla birleşirmi bu sürede bilemem ama...
yağmurlar dinip güneş açtığında
ev sahibi kadın, kalan bıraktığın izleri eski bi bezle temizler...
hiçbir damlanın camda izi kalmaz...
Sevgilerimle Semih...
TÜM YORUMLAR (1)