İki Çocuklu Bir Dul Şiiri - İsmail Uysal

Gözlerinde buhran
Gözleri kan çanağı
Gözleri melül…

İçinde patlamış volkan,
Eritmiş dağı;
Etekleri zul…

Nasıl olmuşsa bir an
Kırmış yavrularının en sevdiği oyuncağı
İki çocuklu bir dul…

.....

İnsan, olduğu yere çakılır bazen,
Gitmez ayağı,
O an, durmaktır makbul…

Karışır sapla saman
Öğlen düşer kırağı,
Çürür mahsul...

Yürü Haydar!
Yürüsün zaman
Örsün, örümcek ağı
Usul usul…

Yüreğime dem vuran
Ömrümün deli çağı
Durul!

Kuruyorsa dalda gül,
Ölsün bahçıvan
Ateşe versin bağı
İki çocuklu bir dul!