İki Çocuk Gibiyiz Şiiri - Alaaddin Emre

'' Sevgili Asuman Söylemez 'e...O Güzel İnsan 'a...''


‘’... ve iki çocuk,aklıkları birbirine eşit dişlerle,
kardeşçe gülüyorlardı birbirlerine...’’

Baudelaire

neydi istenç sulardan gelirken boş sürahiyle
sonuçta neyi seçtik yangınlar yanılgılarla
neden karıştı birbirine akreple yelkovan
bu iki eylem vakitsiz düşünmeliydik

döküldü sözcük ağızdan
düşünmüştü adam adamakıllı
her şeyi sonra bir şeyi

seviler için yola çıkmış
sevisiz dönmüştü
ne yazık

gülünçte gelse yaşamak
yaşıyoruz işte
susmayı seçen de seçmeyen de
susuyor gizlice
bir pencereden bir yere bakmak
birden çok şey görmek
istemeden de olsa
tercih etmek ölümü
ya da delirme hakkını kullanmak
bir sokak ortasında
nara atmak haykırmak
yapmamak yapılması gerekeni
çoğalırken eksilmek eksilmeyi görmek
istem dışı ne ki
sirke şarap tadında

ey üzülenler üzüm suyuyla
bu muydu gitmeniz gereken yol
yoksa sonsuz muydu öpüşler
yaşanan
yaşanması gerektiği gibi mi
sabaha karşı görülen düşler
görülmüştür damgalı zarflar mektuplar

ey üzülmeyip sırtı kaşınanlar
dayak yemek ister misiniz
yoksa sevilip öpülmek mi
hiç dayak yememiş birinden
üstelik naif bir eylemdir
havaya kalkan inen el
yanağa dudağa konan
gece sorgularının ardından
bir susuş bin dokunuş

haydi gel bana gözlerini ver
yağmursuz ıslanmakta çamaşırlar
karanlığı delip geçen ıslıkla
ıslık uçurtmaya
uçurtma özgürlüğe dönüşürken

isteminiz nedir diye sorsam bu hayattan
siz sayın bay sayın bayan
nedir tercihiniz desem
bir yanıt verebilir misiniz

malı meli cak cek
önemli mi gelecek
geldikçe uzaklaşan
sonsuza dek orada kalan

belki aynada görmek istersin kendini
yansıyan sen misin
ben mi yoksa
aydınlık isterken kaldık bir boşlukta
görünen hem biçim hem özdür
aslında bakıp göremediğimiz
bir pay aldık aydan
ışığı kendini aydınlatan biz
sesimizle meleziz
sıcak
iki çocuk gibiyiz