İki Çocuğa Şiiri - Veysel Şimşek

Düşündüm taşındım eski zamanı,
Şimdi gençlik dinlemiyor amanı,
Yaşlanınca olan hali yamanı,
Söz kâr etmez evde iki çocuğa,

Ölümlü dünya da hep suskun kaldım,
Çocuklar baba oldu, ben çocuk oldum,
Söylerim ne günden ne güne geldim,
Güç yetmiyor evde iki çocuğa,

Saygıyı sadaka diye tanımlar,
Büyük değil küçüktendir çalımlar,
Yalan mı söyleyeyim beyler, hanımlar,
Güç yetmiyor evde iki çocuğa,

Seni bilmem ama bana güç gelir,
Azgın nesil büyükleri hiç bilir,
Sus! Yavrum deyince hep tavır alır,
Güç yetmiyor evde iki çocuğa,

Veysel der ki; Dostum sakın kınama,
Ben karşım gelmedim çünkü anama,
Çıkarırlar yoldan, girer kanıma,
Güç yetmiyor evde iki çocuğa,