İki Çınar İki Can Şiiri - Ercan Cengiz

İki Çınar İki Can

yan yana iki çınar, toprağın kalbine dikilmiş
kar boran öte gitsin fidanlar büyüsün aşkla
kolları uzasın, birleşsin elleri
her sabah toprağa sürmeden elini
gamzesinde güneş doğsun onların
ve torunlar yetişsin iki yetimin kolları altında
şiirler okusun dinlesinler suyun ve toprağın sesini
…
gün olur yol yorgunu gelir
gün olur eş-dost, soluklanırlar gölgesinde
varsa da bir çift sözü esirgemez söylerler

biliyorum, kuşlar görür önceden
el ele yürürken kumrular, ötüşürken nazlı nazlı
mor menekşeler canlanır
…
söyleyin, kimse ilişmesin onlara
her bahar sonu yapraklarını bıraktıklarında
toplamasın hiç kimse, uçuşsunlar ılık esen rüzgarla
say ki iki uçurtma havalanmış gökyüzüne
say ki iki can orak derercesine ay ışığında
…
pınar suyunu, yakın tutun onlara
dalları eğildiğinde üstüne
dokunmayın doya doya avuçlasınlar
ekin biçerken avuçladıkları gibi nefes nefese

Toprak Tutsun Külümü