İki cihan güneşisin son peygambersin

İki cihan güneşine

Gül ateşinde gül olanlarla geldim Mekkeye
İki cihan güneşisin geldim sana
Geldim ışıklarına
Sensin rahmetin solmayan gülü

Gül hasretinde gül olanlarla aktım Mekkeye
Akıyor gönlüm güzel Mekke’ye
Doğduğun yer diye
İki cihan güneşisin son peygambersin

Gül hasretinde gül olanlarla baktım Mekkeye
Öpüyor rüzğar Medinenin taşını,toprağını
Ayakların değdi diye
Secdelerde alnını arıyor rüzğar
Deven düldül nereye diz çöktü...
Secde etsin gözlerim
Uhutta esiyor mecnun gibi bir rüzğar
Bedirde esiyor
İki cihan güneşisin son peygambersin
Gül hasretinde gül olur gönüller

Gül hasretinde gül olanlarla aktım Medineye
İki cihan güneşi
Efendim
Ağlıyor Uhut Hamza için
Hasretinle yanıyor Uhut
Dün yandığı gibi
Yolunu gözlüyor yine Bedir
Taşların,ağaçların düşü
Dile gelmek
Adını anmak...
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Bilallerin var her asırda
Çağrının bülbülü
Ebubekrin, Ömerin,Osmanın var
Alin var
İlim sarayının dört kapısı
Kapındaydı Ali
Kapındaydı Hamza
Hamza ki çekilmiş kılıc...
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Uhut der ki:
-Askeriyle gelse Nebi...
Ah
Uhut ağlıyordu Hamzayı görünce
Hamza kırık karanfil yerde.
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Köleler sevindi dün
Güneş başka güneş gökte
Ay başka ay
Ayna gibi kırıldı işaretinle
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
O gün görünce o orduyu
Selama durdu Bedir
Kıyamete kadar küfre tokat Bedir
Hendek küfre hendek...
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Beytullah bekliyor seni o gün
Mekke mekke olalı
Hiç böyle gamlı olmadı.
Ah Beytullah
Halin içler acısı...
Beytullah nur saçıyor dünyaya şimdi
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
İki cihan güneşi efendim
Evren kadar büyük bir senin ordun
Bulutlar şemsiyen olur
Örümcekler ağ örme ustası
Güvercinler gelir uçup
Kör etmek için küfrün gözünü
Tam zamanında
İki cihan güneşisin son peygambersin

Gül hasretinde gül olanlarla baktım Hiraya
Sensin rahmetin solmayan gülü
Vahiy gelmişti ya
Bir o gün mutluydu Hira
Hira hiç böyle sevinmedi
Oku diye çınlar toprak
Okumak için huzura koşar
Taş toprak
Ağaç yaprak...
Hira kaya gibi küfrün yolunda şimdi
Hira bir dağ gönül
Dağdır aşkı bilen gönül
Kavrulmuş taşları bile
Aşkın çölünde
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Dağ gibi Ebubekir,Ömer,Osman,Ali
Bulutlar dağların başında taç
Güneşi ilk dağlar görür
Ay dağların avuçlarında çiçek
Pınarlar dağların göz yaşı
Ağaçlar göklere özlemleri
Dağlar azatlığın zirvesinde
Zikir akar ırmaklardan
Etrafında ağlar rüzğar
Kuşları dayanıklı dağların
Kış onların pençesinde can verir...
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Selam onlara
En kaygan zamanda
Depremlerde
Gönüllerimizi sıkı tutan dağlarımız var...

Sevgileri bizde dağ olanlar
Aşkın çölünde kum taneciği gibi gönlüm

Sensin rahmetin solmayan gülü
İki cihan güneşi geldim sana
Yok oldu eneler birlikte
Denizler gibi camilerimiz var
Tarihler boyu
Sensin rahmetin solmayan gülü

Gül hasretinde gül olanlar gibi aktım ezanlara
Çağrımız gür
Bilallerimiz var
Karanlıkla kavgamız var
Yasirlerimiz var
Tarihler boyu
İki cihan güneşisin son peygambersin

Sensin rahmetin solmayan gülü
Minareler rahmetin susmayacak bülbülü

Şu ezanlar ki susmayacak
Kulağımıza ezan okunmuş bizim
Bir sevda var içimizde
Ağaçların bahara sevdası gibi
Karanlığa kavgamız
Güneşin kavgası gibi
Sensin rahmetin solmayan gülü

Kur'an ki hakkın kitabı
Okuduk,öptük koyduk alnımıza
Ateş düşmüş içimize
Sensin rahmetin solmayan gülü

Gül hasretinde gül olanlar gibi mü'min neferleriz
İki cihan güneşi efendim
Ümmetin olduk
Şükür vacip bize
Ödenir mi hakkın
Kutsal davanın garip olduğu yerde
Şehit olsak Yasir gibi
Sana ümmet olduk ey rahmetin solmayan gülü...
İki cihan güneşisin son peygambersin