İki Bin Yirmı Şiiri - Bülent Semercioğlu

Zor bir seneydi iki bin yirmi,
Önce depremle sesi duyuldu,
Daha acısı bitmemişdi ki!,
Sardı dünyayı virüs korkusu.

Ürktü insan köşe bucak kaçtı,
Covit hızla insana bulaştı,
Hastaneler bir bir dolup taştı,
Dünyada ölüm milyonu aştı.

Okul işyeri bir bir kapandı,
Üretim durdu işsizlik arttı,
Geçim derdine düşen garipler,
Kimi geceler ac karın yattı.

Kadının diri diri yakıldığı,
İnsana uzaktan bakıldığı,
Doğanın hunharca katledildiği,
Yıl olarak sen anılacaksın.