İki Bin Bir Şiiri - İbrahim Kılınç

İki bin bir sana zâr ile geldik,
Sevdaları gömdük iki binlere,
Belki istemedik, zor ile geldik,
Sor, kaç defa öldük iki binlere.

Üç yüz atmıç beş gün değil yıl vardı,
Ne çileli, ne tükenmez yol vardı,
Kor ateşi körükleyen yel vardı,
Sor, ne sırlar gömdük iki binlere.

Gönlümüz sevdalı, içimiz yanık,
Bedenimiz onu sevmekten sanık,
Elbet gözde fer yok, bakışlar donuk,
Sor, ne nurlar gömdük iki binlere,