İki Ayaklı Keneler Şiiri - Murat Umut Şahin

Bir kene türedi Yozgat havalisinde
Alemde eşi benzeri yok
Çoğalıyor hepsi de gün geçtikçe
Bu derdin dermanını bulan yok

Çekerekten geldi ilk kara haber
Ölümler peşi sıra pek çok
İl ilçe oldu seferber
Bu derdin dermanını bulan yok

Kenelere ne oldu böyle can almazdı
Önceden eve insanlara konmazdı
Çoğaldığı mevsim bahardı yazdı
Bu derdin dermanını bulan yok

Ey bakanım sana ettim sitemi
Bulduğunuz ilaç keneye mi bite mi
Hep yardımınız üç beş paraz ite mi
Bu derdin dermanını bulan yok

Permetrin binde beş keneyi de öldürmez
Garip gurebanın yüzünü de güldürmez
Hırsızlığı yolsuzluğu üstümüzden kaldırmaz
Bu derdin dermanını bulan yok

Koltuğa oturanlar olmuş bir kene
Emdiler devleti her gün gene
Bakmadılar hiç boya ene
Bu derdin dermanını bulan yok

Aramızda çalışanlar dışlandı
Bu yıl da geçti çözümsüz kışlandı
Dürüst çalışanların hepsi fişlendi
Bu derdin dermanını bulan yok

Arazide aramayın boşa keneyi
Kan emiciler sardı cümle daireyi
Dev ettiler küçük olan pireyi
Bu derdin dermanını bulan yok

İçimizde geziyor iki ayaklı keneler
Bunların ettiğinden vatandaş hep iniler
Densizler de çalışanı günüler
Bu derdin dermanını bulan yok

Dinle ey Yozgat Tarım Müdürü
Koymadın kimsede ne hal ne hatırı
Belki anlarsın diye yazdım birkaç satırı
Bu derdin dermanını bulan yok

Bu mahlukat Rab’dan bize imtihan
Ey kullarım sonunda var mizan
Her kanunu kitabında yazan
Bu derdin çaresini bulan yok

Yeter Murad’ım artık yeter
Biraz daha acarsam beterden beter
Kene olan evde duman mı tüter
Bu derdin dermanını bulan yok