İKİ AYAK YETMEZ
Edebinde yoksa ar ile hayâ,
İki ayak sana yetmez bilesin!
Ederinde çoksa kâr ile saya,
İki ayak sana yetmez bilesin!
Edepten bihaber narı anlamaz,
Adaptan bihaber harı anlamaz!
Gazaptan bihaber yâri anlamaz,
İki ayak sana yetmez bilesin!
Zihninde ekilen hep tezat ise,
Fikrinde sökülen serazat ise!
Dilinde dökülen ifrazat ise,
İki ayak sana yetmez bilesin!
Yediğin içtiğin aşı bilmezsen,
Ektiğin biçtiğin yaşı bilmezsen!
Eğdiğin seçtiğin başı bilmezsen,
İki ayak sana yetmez bilesin!
Pîr-i Fânî’m insan mert olsa gerek,
Marttan önce Nisan dert olsa gerek!
Hayadan da noksan dört olsa gerek,
İki ayak sana yetmez bilesin!
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ)
09.11.2024 – KAPAKLI
Kayıt Tarihi : 9.11.2024 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
Cahit Şahin Bey merhaba,
Şiirin ana teması (anafikri): İnsanî değerlerden yoksun birinin, hayvandan bir farkının olmadığının vurgulanmasıdır.
İnsanın, insanı insan yapan özelliklere sahip olması gerekir.
Aksi halde insan ile hayvan arasında ayaklarındaki farktan başka bir şey kalmaz.
Selam ve duam ile hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (2)