İki ayak üstünde.. Şiiri - Hasan Ceylan

ayakta kalmak için
kazandığından fazlasını harcamıyacaksın
fazlada borca girmeyeceksin kardeşim..
yemeğinide kendin yapacaksın..
dışarıda zorunlu olmadıkça yemiyeceksin
modoya uyup gardropp sevdalısıda...
aldığını giydiğini,uzun yıllar giyerek,kullanarak
ve çöpe atmayarak...
varsa yoksa eğitim...eğitim..
.kuponla mı,ikinci elden mi anlamam..
tam tekmil eksiksiz...eksiksiz olmalıyım
şimdiki akbabaların
kara kartalların, kanatları yok...
çakalların,kurtlarında dişleri...yok..yok
yok ama...reklamlar ve medya...hep en zayıf
en zayıf yerimizden vurarak ağlarına düşürüyorlar
düşürüyorlar bizleri...
sağlığına,sıhhatinede dikkat edeceksin
zaten göremediğin sağlık hizmetlerinde
olabildiğince kendi doktorun...
kendi doktorun olmalısın...
olmalısın canım,canım yavrucuğum..
üç kuruşumuzu alıp götürüyorlar...
göz dikiyorlar üç kuruşumuzada...
iki yakamızı bir araya getirmek
iki ayağımız üstünde durabilmek...durabilmek için
esnek,yapıcı,seçici,aktif bilincli insanlar olmalısın,olmalıyız...
olmalıyız canım yavrucuğum...
onların bize sundukları sefaletli yaşamdan değil
kendimizin hazırladığı ve uyguladığı
sefalet içinde
sefalet zincirini kırarak
,yaşamımızı kurmalıyız...
doğrusunu istersen ben;
bir nişanlanırken
birde damat ve adayıyken yeni
yeni esvapları gördüm...
yinede kendi paramla ve borçlanarak....
aldığım herşeyi uzun yıllar giydim...gerçi sanş mı dersin
bilmem ama
3 kez nişan,3 kez damat oldum..
ve üzerimdeki takım taklavatın belkide tümü
son nişan ve damatlığın eseri...
10-15 yıl öncesine dayanıyor yani...
tören kıtalarında elçi,büyükelçi gibiyim yinede meşallah...
yolculuk haricinde dışarda yemek ziyafetlerinede pek çıkmadım..
ekmek katığımı bal börekte,
kuru yavanda kendim hazırladım çoğu kez,
elimden geldiği kadar,
ben hazırladığım,ben yaptığım için şikayetçide olmadım
hemde hiçbir zaman...
ama amma her zaman,her yerde kendi düzenimi kurdum,
onların bize bahşişi kırpıntısında olduğu gibi
belki kırpıntılarımı bende verdim çaresiz akbabalara..,
yaşamadım diyemem yinede
babamdan iyi yaşadım,iyi yaşıyorum en azından...
yaşamı sevdim çünkü...yaşamak...yaşamak güzel şey be çoçuk...