İki Ay Şiiri - Furkan Ramazan Güngör

Günler geçti, gönüller alıştı birbirine,
Sana taç yaptım bataklıkta açan çiçeklerden,
Saçlarının dokusunu dahi ezbere bildiğimden,
Tacını takarım saçlarını tarayıp sonunda bir öpücükle,
Yıllar önceydi sanki tanıyorum seni küçüklüğümden,
Aynı parklarda oynamışlığımız da vardır elbet,
Tanıyorum seni, gözlerinde acı var demiştim,
Şimdi gözlerinde gözlerim, içinde aşk belirdi,
Karanlık sokaklarda özlemle öpüşlerin,
Ah o dudaklarımızı birleştiren sabahın ilk saatleri,
Heyecanla görmek istemek birbirimizi,
Ve aşk göz göze gelince gülmemizdir...