Ne yapsam seni tutamıyorum,
elimde değil senden kopamıyorum.
Gidişin avuçlarımda bir boşluk,
kalsan kendime bile söz geçiremiyorum.
Adın dilimde yarım bir dua,
susuyorum ama içim konuşuyor.
Git desen gidemem,
kal desen kalmaya da cesaret edemiyorum.
Gözlerin uzak bir akşam gibi,
yaklaştıkça kararıyor içim.
Ne bende kalan tam ben,
ne senden giden tamamen sen.
Bir adım sana, bir adım kendime,
iki arada sıkışmış yüreğim.
Sevda dediğin böyle mi olur,
hem sığınak hem uçurum yüreğim?
Zaman akıyor, ben yerimdeyim,
saatler senden yana ağır.
Beklemek mi bu, vazgeçememek mi,
adı konmamış bir yangın var.
Kalbim susar sandım bir gün,
meğer sessizlik en gür sesmiş.
Gitmek kolay olsaydı inan,
adın bu kadar içimde büyümezmiş.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!